6 oktyabrda Vaşinqton (ABŞ) şəhərində yerləşən Corc Vaşinqton Universiteti nəzdində Tekstil Muzeyində Faiq Əhmədin “Non-visual Language” (Görünməyən dil) adlı fərdi sərgisinin açılış mərasimi baş tutacaq. Sərgidə Faiqin Perudan qayıtdıqdan sonra üzərində işlədiyi əsərləri təqdim olunacaq.
Qeyd etmək lazımdır ki, sərgiyə hazırlıq bir il öncə başlayıb. Məhz bu vaxt Faiq öz araşdırma fəaliyyəti çərçivəsində ilk dəfə Peruya yollanır. Öncədən Peru tekstilinin kolleksiyalarını, həmçinin Vaşinqton Tekstil Muzeyində Şipibo-Konibo qəbiləsinin mətnlərini, obyektlərini və toxuculuq nümunələrini öyrənən rəssam, müasir Peru ərazisində Amazon cəngəlliklərinin dərinliklərində gizlənmiş ucqar kənddə bir ay keçirib.
Səfərin əsas məqsədlərindən biri Şipibo-Konibo qəbiləsinin zəngin və qədim mədəniyyəti ilə tanışlıq idi. Faiq uzun zamandan bəri, gözümüzün öyrəşdiyi təsvir və naxışlardan ciddi şəkildə fərqlənən parça və keramika üzərinə həkk olunmuş ornamentlərlə maraqlanır və onlardan həzz alır. Bu naxışların xüsusiyyəti ondadır ki, onları ənənəvi olaraq, təbiətlə güclü bağa malik şamanlar həkk edir. Təəssüf ki, şəhər insanı çoxdandır ki bu bağdan məhrumdur. Bu əlaqə bitki və torpaqla münasibət vasitəsi ilə həyata keçirilir. Şamanların dediyi kimi: Bitkilər insan şüurundan qat-qat qədim şüura malikdir. Məhz buna görə insanlar fəal olaraq təbiətdən ibrət götürməlidirlər.
Şipibo qəbiləsinin yaratdığı naxışlar səs və titrəşim anlayışından ayrılmır. Onlarda hətta səs və naxışı vahid anlayış kimi müəyyən edən termin mövcuddur. Beləliklə, yeni dil yaratmaqla, Şipibo qəbiləsi tekstilin hüdudlarını və onun insan şüuraltısı ilə əlaqəsini genişləndirib.
Öz araşdırmaları çərçivəsində Faiq həmçinin musiqinin, xüsusilə muğamın xalça naxışları ilə əlaqəsini öyrənən, azərbaycanlı alim, professor Xudu Məmmədovun işlərinə əsaslanmışdır.
Araşdırmanın bu mərhələsini bitirən rəssam, öz əl işləri ilə dünya miqyasında tekstil üzərində ornament formalaşdırmağın bütün texnikalarının, nəticə etibarı ilə, bənzər olmasını və məhz buna görə də ənənəvi Azərbaycan xalçalarının və Peru parçalarının üzərində yaradılan naxışları vahid bazada cəmləşdirməyin mümkün olduğunu göstərmək istəyir.
6 октября в Вашингтоне, в Музее Текстиля при Университете Джорджа Вашингтона пройдет открытие персональной выставки Фаига Ахмеда, под названием Nonvisual Language. На выставке будут представлены новые работы, над которыми художник работал после возвращения из Перу.
Подготовка к выставке началась около года тому назад. Именно тогда Фаиг, в рамках своей исследовательской деятельности в первый раз отправился в Перу. Предварительно изучив коллекции перуанского текстиля, а также тексты, объекты и вышивки племени Шипибо-Конибо в Вашингтонском Музее Текстиля, художник провел месяц в отдаленной деревне спрятанной в гущах амазонской сельвы на территории современного Перу.
Одной из основных целей поездки было ознакомление с богатой и древнейшей культурой племени Шипибо-Конибо. Фаига давно завораживали и интересовали узоры на тканях и керамике, которые кардинально отличаются от рисунков и привычных паттернов, которые мы видим повсеместно. Особенностью этих узоров является то что их наносят Шаманы, традиционно имеющие сильную связь с природой, которую городской житель уже давно, и к большому сожалению утратил. Эта связь осуществляется через общение с растениями и с землей. Как говорят сами Шаманы, у растений есть сознание, и оно намного древнее сознания человека. И именно поэтому люди должны активно учиться у природы. Узоры, создаваемые в племени Шипибо, не отделены от понятия звука или вибрации. Есть даже термин обозначающий звук и узор как единую субстанцию. Таким образом, Шипибо созданием нового языка расширили пределы текстиля и его связь с подсознанием.
В ходе своих исследований, Фаиг также опирался на работы азербайджанского ученного и профессора Худу Мамедова, который изучал связь музыки, в частности, мугама и узоров ковров.
Завершая данный этап исследования художник, своими работами показывает что все техники формирования орнамента на текстиле по всему миру так или иначе похожи, именно поэтому можно свести к единой базе узоры, созданные на традиционных Азербайджанских коврах и Перуанском текстиле.
